لحظه های ناب
درآن سوی شب وروز چه قلب های بزرگی که می تپند هنوزلحظه های ناب
درآن سوی شب وروز چه قلب های بزرگی که می تپند هنوزدرباره من
چشم بر هم می نهم،هستی دو سودارد/نیمی از آن در من است ونیم از آن برمن/نیمه ی در من ،بهارانی پر از باغ است و آفاقی پراز باران/نیمه ی برمن،زبان چاک چاک خاک وچشمان کویر کور تب داران/چشم بر هم می نهم،هستی چراغانی ست/روشن اندر روشن و آفاق در اشراق/می گشایم چشم،می بینم چه زهر آگین وظلمانی ست/آن که این دشواره پاسخ گوید کیست؟/در کدامین سوی باید زیست؟/در ظلام ظالم بر من/یا در آن آفاق پراشراق روشن درمن؟
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- ویس 187
بایگانی
- تیر 1394 1
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 3
- بهمن 1392 2
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 4
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 4
- تیر 1392 4
- اردیبهشت 1392 4
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 3
- دی 1391 4
- آذر 1391 3
- آبان 1391 4
- مهر 1391 2
- شهریور 1391 3
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 1
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 2
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 1
- دی 1390 3
- آذر 1390 3
- آبان 1390 4
- مهر 1390 3
- شهریور 1390 5
- مرداد 1390 5
- تیر 1390 4
- خرداد 1390 7
- اردیبهشت 1390 8
- فروردین 1390 6
- اسفند 1389 5
- بهمن 1389 5
- دی 1389 5
- آذر 1389 5
- آبان 1389 7
- مهر 1389 11
- شهریور 1389 9
- مرداد 1389 13
آمار : 128534 بازدید
Powered by Blogsky
باز آمدم،باز آمدم
هوررررررررررررررررررررررررررا من برگشتم.وای که اصلا فکر نمی کردم اینقدر همتونو دوست دارم.و بهتون وابسته ام.کی میگه اینجا مجازیه؟برای من خیلی هم حقیقیه.دوستم به من گفت واقعا داری خل می شی ویا نه اصلا خل شدی .کلید ویلاشو داد به من و من هم رفتم.جای همه خالی.این روزا فقط کنار ساحل راه رفتم.اونقدر راه رفتم که پاهام درد می کنه.خیلی سبک شدم.دریا آروم بود و هوا آفتابی.ولی زیاد گرم نبود.هی راه رفتم و خوابیدم.خیلی دوستتون دارم میام به همتون سر می زنم.از تمام مهربونی هاتون ممنون.
ویس
چهارشنبه 31 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 21:01
هوررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررا برگشتی
اومدی زیر همون آسمونی که من الان زیرش هستم. می یام سوغاتم رو ازت می گیرم یه آغوش گرم که دلم براش تنگیده.
درآ،درآ که به جان خسته توان درآید باز..تو را من چشم در راهم.
بازآمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم
وین چرخ مردم خوار را چنگال و دندان بشکنم
هفت اختر بی‌آب را کاین خاکیان را می خورند
هم آب بر آتش زنم هم بادهاشان بشکنم
خوش آمدی .و قدمت پر گل سنبل باد
سلام و بسیار ممنون از تمام الطاف شما.
ما اینجا جز و ولز شما را میکردیم
بعد شما کنار ساحل حظ دریا می بردین
بگم ....
خوش باشید
کامتان شیرین از خواب های دریایی تان
بابا عجبا من جنازمو بردم اونجا.هر جای دیگه زندگی می کردم مرا بستری می کردند تیمارستان.بین امواج پر تلاطم حتی توان دست و پا زدن هم نداشتم.الانم به دعای شما سخت نیازمندم.ولی خوب بود و جای دوستانم هم خالی.
بسیار هم عالی ، خوش اومدی
سلام
خوبی؟
می بینم که حسابی داری خوش میگذرونی
جای منم خالی کردی؟
آهنگ چی گوش میدی؟
حسابی حالشو ببر
ما هم منتظر می مونیم تا برگردی و نوشته های قشنگتو بخونیم
اما من برگشتم.وقتی داشتم می رفتم سعی کردم تمام عادت هامو اینجا بگذارم.یکی از اونا آهنگ های همیشگی بود.خانومی به نام مهرنوش گوش کردم.اصلا نشنیده بودم.آهنگ چشم ها ی تو قشنگه که تصنیف به نظر من برداشت آزاد از عبدالوهاب شهیدی بود.ولی موسیقی قشنگی داشت.ممنون از محبت شما.
سلااااااااااااااااااااام عزیزم
خوش اومدی
واقعا خوشا به حالت چون منم به یه همچین سفری نیاز دارم.
بعد از مدت ها چند جمله ای هم نوشتم تو وبلاگم.
سلام.وخوشحالم که دوباره نوشتی.اگر تونستی حتما برو سفر.البته با شرایطی که دوست داری نه با شرایط تحمیلی.الان میام به وبت سر می زنم.
اومدی بالاخره. خیلی خوشحالم
خلاصه... خاصیت هوای شماله دیگه
واقعا خلاصه....این کلمه خیلی بو داره
منم خوشحالم که شما به من سر می زنید.
ازاینکه با دیدن دریا خوش به حالت شد ُ عالیه!
فکر میکردم این چیزها خوشحالت نکنه ... من که فکر میکنم دریا حوض بزرگیه که فقط مخ سرویس میکنه . به هر حال بهت حسادت میکنم !
سلام.به به خیلی خوشحالم که اومدی و نوشتی.نظرت راجع به دریا به دلیل داشتن و دیدن همیشگی آن است.ولی برای کسی که دوسال تمام جز ناله و صدای درد و شکوه چیزی نشنیده صدای امواج بزرگترین سمفونی خداست که نواخنه می شود.وقتی توی گوشم خروش موج می پیچید انگار که لکه ها را از روی مغزم پاک می کرد.ولی افسوس که وقتی برگشتم روز از نو و روزی از نو بود.سلامتی از آن شما باد.
بــه جستجــــوی نگـــــاه تو آمـــــده ام
پیــــــاده
باور نمی کنی ؟
پس این تو و این پینه های پای پیاده ی من
حـــــــالا بگـــــــــو
در این تراکم تنهایی
مهمان بی چراغ نمی خواهی ؟[لبخند]
سلام دوست مهربونم
آدینه ات بشادی
ممنونم که تو این مدت که نبودم بیادم بودید و سر زدید
به روز شدم و منتظر دیدار مهربانانه شما بزرگوار
هستم[لبخند][گل]
سلام شعر خیلی قشنگی گذاشتی ممنون. وحتما میام و سر می زنم.یه سوال:وب جدید زدی؟
خوشحالم از اینکه برگشتی مهربون
و خوشحالم در این مسافرت چندروزه بهت خوش گذشته
ویس عزیز خوشحالم که سفر بهت خوش گذشته و خوشحالم که برگشتی. این چند روز که نبودی یکم نگرانت شدم وسراغت رو از دوستان گرفتم.
سلام.دوست خوبم.ممنونم از شما.و چقدر این نگرانی برایم دلچسب بود .کلی سر حال شدم.حیف که آدرس وبت را نمی گذاری وگرنه میومدم بازدید.
..
حالا دیگه سفر
و ویلا
و شمال
و...
اِ
سلام یادم رفت
و شوخی کردم
شما خوش باش
ما خوشیم به خوشی شما..
خوش آمدی حضرت ویس
خوشحالیم..
بعله واینها.با کلید دوستان ما هم میریم ویلا
من هم خوشحالم که شما خوبید و مثل همیشه سرزنده.مستدام باد
ما در دعا گفتن بخیل نیستیم چشم دعا هم میکنیم
از اینکه برگشتین بسی ذوق زده نیز هستیم
فقط یه لحظه حسودیم شد
کاش ما هم یه چند روزی از این محیط پر استرس کار فارغ می شدیم
اگر ویلا مال خودم بود
حتما تقدیم می کردم که با خانوم بچه ها تشریف ببرید
ولی خوب دیگه ما را جز افلاس کاری نیست.ممنون که سر زدید
سلام و درود. به به دریا. به به ساحل. به به قدم زدن. وای وای پادرد! به هرحال خیلی خیلی خوش گلدی بقول آذری ها.
سلام قندک مهربون.جای شما خالی بود.خیلی کوتاه بود ولی خوب بود.چقدر ما هایی که در شهرهای دودزده زندگی می کنیم چشممان از دیدن زیبایی های طبیعت بی نصیبه.
ویس عزیزم من وبلاگ ندارم ولی اغلب تو وبلاگ پرنیان جون می گردم و پرنیان و دوستای مهربون وخوبش رو خیلی دوست دارم. وبلاگ شما رو هم خیلی وقت بود می خواندم و نوشته هات رو دوست دارم.
حیفه که وبلاگ نداری.البته من هم کامنت های شما را در وب پرنیان عزیز می خوندم.خیلی خوشحالم که به من سر می زنی.مرا از نظراتت بی نصیب نگذار.بوس
سلاممممممممممممممممممممم عزیز دلم
خوبی ؟
خوشحالم که یه آب و هوا عوض کردی ..لازم بود حتما یه مسافرت خوب بری ..امیدوارم همیشه لحظه لحظه زندگیت سرشار از شادی و آرامش باشه ..
به به آفتاب مهربونم.آفتاب گرمی بخش.همینکه برگشتم فورا به چند وب سر زدم که یکیش شما بودید وپست خوبی مثل همیشه گذاشته بودید.استفاده بردم.دلم براتون تنگ بود.خوشحالم که گرمای حضور شما را کنارم حس می کنم.
سلام بر ویس عزیز
مگه میشه به قول تو شک کنم
با وسواسی که در تو سراغ دارم میدانم که چه خواهد شد.
بویژه که موضوع هدایت و بیان سبک او نیازمند وقت بسیار و حساسیت
زیادی است. و چون در این 31 سال به جد به او پرداخت نشده . و این سبک
به دلیل ویژه گی های خاص خودش کمتر نمود ظاهری داشته و باید در دل
نوشتار ها ان را جست.
منکه سالهاست دمدمی مزاجی هایم . توفیق کامل خواندن را گرفته
مگر فرهیخته گانی چون تو عزیز بتوانید نسل جدید را رهنمون به روشنی ها باشید
احتمالا منابع زیادی در دست داری .ولی من مجموعه ای با عنوان نابغه ی دیوانه از محمود طلوعی نشر علم
و یادبود نامه صادق هدایت(هفتمین سال درگذشت )نشر امیرکبیر
با مقدمه ی قائمیان
دارم که کاش میشد در اختیار توانمندی چون تو باشد
در هرصورت سپاسگذار مهرت
سلام.البته من نزد شما درس پس می دهم.باور کنید تعارف نیست.خودم به هدایت علاقه فراوانی دارم و به همین دلیل خواهم نوشت.نه از روی معلومات.سعی می کنم.
سلام
کاش قدم دل تان هم چون پایتان درد بگیرد ازین سیر آفاق و انفس...
دردی بی صدا می گیرد همراه بغضی نفس گیر.
خیلی خوشحالم.........همیشه شاد باشی عزیزم.
تو هم همیشه سالم و شاد زندگی کنی.عزیزم.