تعطیلی

دوروز تعطیلی با یه عالمه پیشنهاد برای رفتن به اینور و اونور.زیر بار هیچکدومشون نرفتم.از ترافیک جاده بیزارم.چون همه رفتند ،داشتم ذوق مرگ می شدم. انگار می خواستم تند تند ثانیه های رهایی را ، نفس بکشم.درست مثل زمانی که یک کتاب تازه دستم می گیرم و مثل ندیدبدیدها اونو می خورم بجای خوندن و تازه وقتی تموم میشه دلم کلی میسوزه که چه زود تموم شد، الانم دارم تند تند برنامه میذارم .ازین ساعت تا اون ساعت ...والان که عصر دومین روزه ، بیلان کاری من هیچی نیست. یعنی قابل عرض نیست. خوب بود ولی فوق العاده نبود.یک رخوت بی موردی داشتم. هی ولو می شدم.کشتم خودمو دیروز  یک ساعت راه رفتم . چند صفحه خوندم.و...انگار وقتی شلوغه بیشتر قدر خودمو می دونم. و الان که لحظه ها مال خودمه ، بی خیال شدم. 

چندتا پسر توی کوچه دارند به موسیقی ماشینشون که خیلی بلنده گوش می کنند و حرف می زنند.انگار کوچه خوابه و اینا بیدارند. آهنگش قشنگه .نمی دونم چیه .ولی خوبه.