کاش

حکایت گنگ خواب دیده ام . دو نیمه شبه و من بیدارم و انگار نه انگار شب است. از کار که برگشتم چون خیلی حالم گرفته بود خوابیدم ، از محل کارم که بیرون اومدم دیدم گل گیر ماشینم رفته تو ، ای وای تازه پولیش کرده بودم ، ولی کاغذی زیر برف پاک کن بود که می گفت شرمنده است که به ماشینم زده و شماره ی موبایل داده بود.و من متعجب که عجب آدمی ،  این روزا پیدا نمیشه.ولی خوب زحمت داشت باید برم صافکاری . داشتم فکر می گردم اگر مرد بودم ، یک مکانیکی بزرگ راه می انداختم .خیلی به کارای فنی ماشین علاقه دارم.گاهی هم دلم می خواست راننده ی ترانزیت بشم.یه روز به دوستم گفتم می خوام یک ماشین حمل گوشت بخرم.گفت بابا تو دیوانه ای ، تو که احساساتی هستی ، مجسم می کنم داری گوشت از ماشین میاری بیرون.خوب مگه چیه ؟ آدمو که نمیشه بسته بندی کرد و بهش گفت شما فقط در یک مورد فکر کن ، یا کتاب و موسیقی ، یا رانندگی ، یا سبزی فروشی ، یا....خوب باشه کاش نمایشگاه ماشین داشتم ! اصلاْ کاش شوماخر بودم. به سرعت در رانندگی علاقه دارم ، اصلاْ می دونی چیه ، یه روز توی پمپ بنزین منتظر بنزین زدن بودم ، ماشین جلویی من یک تاکسی بود که راننده اش مرد درشت هیکلی بود خیلی بزرگ بود و سر فرصت و بدون هیچ عجله ای داشت باکشو پر می کرد و نه تنها من بلکه ماشین های پشت سرم هم جرئت بوق زدن نداشتند.فکر کردم کاش من مثل او بودم، دیگه از هیچی نمی ترسیدم هرکسی حرف می زد می زدم تو دهنش .هیچ کسی نمی تونست زور بگه، همینکه ایشون با حوصله ، مثل یک فیلم آهسته پولشو دادو رفت هر چی بوق بود روسر من خراب شد .ای بابا . 

کاش می شد با دوچرخه بریم سر کار ، کاش اینقدر بنایی نمی شد و اینقدر خاک و سروصدا نبود، کاش بچه های یخ زده ی آذربایجان دو باره گرم بشوند ، کاش آدما مریض نمی شدند  یک دفعه می مردند.کاش همه ی کاش ها تمام شود. 

کاش این پست را فردا که شد پاک کنم ،چون بیشتر شبیه هذیان است. 

پ . ن : دیشب موقع خواب به آدم خوبی که به من زده بود و موبایلش را گذاشته بود زیر برف پاک کن ، فکر کردم و صبح بیدار شدم و از ساعت ۹ زنگ زدم بر نداشت .الان که ساعت چهار و نیم بعد از ظهره خانمی گوشی را بر داشت و گفت که اصلاْ ماشین نداره که زده باشه به من .راستی چرا من اینقدر در هپروت زندگی می کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟