بچه ها

حالا دیگر کافی نیست که گوش کنی ، می توانی ببینی ، جوانه های زیبا را ، که سر در آوردند از خاک و نفسی می کشند . حیات جریان می یابد و رخوت و سستی به پایان می رسد .کاش دل ما هم در یک جهش  بتکاند خودش را.ودر مسیر زندگی و کمالش ، فقط به خودش فکر نکند.  

یک راست می روم سر اصل موضوع. عید برای ما ، حتی کسالت بار است ، سخت است باید خانه تکانی کنیم و ازین قبیل کارها .ولی بچه ها عید را و عیدی گرفتن را دوست دارند. در آغوش پدر و مادر و تمام کسانی که دوستشان دارند، از عید لذت می برند . اما در همین شهر هستند بچه هایی که خودشان را رنگ می کنند و سر چهار راه ، با دل پربغضشان ، می رقصند و می خوانند.بچه های بی سرپرست و بد سرپرست. 

خوشبختانه مدتی است که انجمن های حمایتی ازین بچه مشغول به کار شدند . 

انجمن دانشجویی امام علی ، معروف به خانه ی علم که در چند نقطه ی شهر در حال کار است.آدرسش را می نویسم شاید یک روزی دلمان خواست برویم و .......... 

خانه ی علم دروازه غار تهران ، متروی شوش ، خیابان شوش ، خیابان خیام ، کوچه ی آذر ، بن بست چهارم  پلاک 1  تلفن [phone] البته شماره ی خانه ی علم را ندارم.