اردوان کامکار

مدتی بود خانم قشنگ کامکار را ندیده بودم.، امروز خواستم که ببینمش ، خیلی دلم براشون تنگ شده بود، ساعت یک رسیدم کلاس ، در را که باز کردم با چهره ی غمگین منشی کلاس روبرو شدم و کلاس تعطیل بود . رفتیم آشپزخانه و چایی ریختیم و نشستیم.دلیل را پرسیدم ، جواب داد : استاد اردوان که کوچکترین کامکار است ، و نوازنده ی چیره دست سنتور ، دچار تهوع و ناراحتی شده بودند و اورژانس که می آید نمی فهمد و می رود و ایشان دوباره حالشون به هم می خوره ، همسایه که پزشک بوده با ماساژ ، قلب را احیا می کند و به بیمارستان منتقل می شود. آنجا پزشکان می گویند همان حال اول ، در واقع سکته ی خفیف بوده ، که اگر تشخیص داده می شده ، دیگر اکنون در کما نبودند. حتماً صدای سنتور او را شنیدید ، مثلاً در فیلم سنتوری ، یا تکنوازی هایش که خیلی باید سنگ باشی که دلت نلرزد.

ایشان در یک خانواده ی هنرمند بزرگ شدند، اکنون در بیمارستان فرمانیه هستند و برادران و تنها خواهرش هم آن جا هستند. برایش دعا کنیم.

موقعی که می رفتم نسیم خنکی می آمد و من خوشحال و سرحال زیبایی های پاییز را می ستودم و برگ ریزانش را ، ولی نیم ساعت بعد از همان کوچه می گذشتم بدون احساسی ، و چشمم زیبایی ها را نمی دید. چقدر من کوچکم که دنیا را با احوالات خودم بالا و پایین می کنم.

پ . ن : حال استاد اردوان بهتره . از کما بیرون اومدند . ولی هنوز بستری هستند .امروز 8مهرماه است.