معاشقه

دیروز از خواب که بیدار شدم،مطمئن بودم که یکی رو می کشم،اما کی؟حالم خیلی بد بود ولی نگاه که کردم کسی مستحق مقتول شدن نبود،گناه داشتند ،همه دارند زندگیشون رو می کنند،طفلک ها،تمام روز شاکی بودم.به کتاب هام که نگاه کردم لجم در اومد،گفتم اینقدر مظلومانه نگاه نکنید امروز نمی خوام با شما باشم.کارگر ساختمان روبرویی داشت بلند آواز می خوند:لیلا در وا کن منم،پشت در واکن منم..چرا لیلا درو وانمی کنه تازه با اینکه درو وا نمی کنه اینقدر ناز کش داره،اگر زنگ ما زده بشه ومن درو دیر باز کنم،کلی غرولند میشنوم،اومدم به لیلا حسودی کنم دیدم نه تنها حسودیم نشد بلکه فکر کردم ببین با این لیلاها چه کردند که درو وا نمی کنند،کارگر تا بعداز ظهر هی خوند وکار کرد.ومن دور خودم چرخیدم ،دمق و ..شب خواب کوتاهی داشتم .ساعت دو بیدار شدم،تو خونه تازگی ها با یکی کمی کدورت دارم.اما دیشب از کنارش که رد شدم گفت:بیا در من گریز.خواستم بی اعتنایی کنم ولی بد جوری هوای آغوشش را کرده بودم،چند بار زیر چشمی نگاهش کردم و آخر پریدم برش داشتم و بوسیدمش.او هم مهربانی ها کرد و  داستان بوس وکنار بود و وصال بعد از فراقی چند روزه.نواختمش ویا نه او خود به ترنمی در آمده بود که مپرس./نالد به حال زار من امشب سه تار من/این مایه ی تسلی شب های تار من--کی بود گفت:وصال مرگ عشق است،برای من هر وصلی آغاز عشقبازی است.//خشک چوبی،خشک سیمی ،خشک پوست/از کجا می آید این آوای دوست