باران

به به چشم ما به جمال باران روشن

دیشب تا زمانی که خوابم برد سمفونی باران را شنیدم و صبح اولین کارم پریدن پشت پنجره بود . بارون نمیومد ولی زمینا خیس بود. بارونی را پوشیدم و هنوز هوا تاریک بود که داشتم راه می رفتم . چه هوایی ." بارانکی خرد خرد می بارید " و من در حظ کامل بودم. برایم خوشبختی تعریف می شد. انگار خدا را در آغوش گرفته بودم. ساعت نزدیک هفت که شد بغض آسمان ترکید ، تمام اونایی که داشتند راه می رفتند ، به زیر آلاچیق روانه شدند ولی من همچنان راه می رفتم و همه گفتند بیا اینجا سرما می خوری ،  کی گوش می داد.!!! لباسم مناسب بود ولی موش آب کشیده شدم . خوب دیگه گفتم چقدر ذوق کردم. در واقع ذوقمرگ شدم.ناگهانی هم باران قطع شد . 

باران "بهانه ی ساده ی خوشبختی " من است .

پ . ن 1 : این عبارت " بارانکی خرد خرد می بارید " در کتاب تاریخ بیهقی  از ابوالفضل بیهقی است که در ذهنم مانده است.

و  " بهانه های ساده ی خوشبختی هم از فروغ است : من به بهانه های ساده ی خوشبختی خود می نگرم و به آسمانی که آویختن پرده ای آن را از من می گیرد.

پ . ن 2 : حالا که تک عبارت های زیبا یادم اومده یک جمله هم از بایزید بسطامی بنویسم که فوق العاده است و همیشه در ذهنم جاری است. : به صحرا شدم ، عشق باریده بود.