یادم آمد خوانده بودم از پیام آور که:هر کس عاشق شود وسکوت کند،سپس در اندوه این عشق بمیرد،شهیداست.سکوت واژه ای شد تا فکر کنم که دریک عشق ممنوع باید سکوت کرد،جز این که می توان به همه گفت که عاشق شده است .مرحله ی بعد فکر کردم که سکوت در یک عشق ممنوع و دق کردن به عاشق این عشق،درجه ی شهید می دهد.آیا این تایید یک عشق ممنوع است؟{پیام یاد شده در کتاب تمهیدات عین القضات،رساله ی عشق و عاشق ومعشوق می باشد}
او چه حکم جالبی!
پس ما هم شهید شدیم!!
فکر می کنم همه در اینصورت شهیدند چون هر کسی بالاخره یکبار عاشق شده،حکم عجیبی هست.موافقم باهات
چقدر عشق خالص زیباست من عاشق عشقم.ولی انقدر زمانه دل مرده ام کرده که تمام احساساتم از بین رفته.