اما ای عزیز

لحظه ها،لحظه ها،هر تیکی وهر تاکی صدای ضربان حیات ماست.چه آسان در مسیر روزمرگی می بازیمش.در آهی تمام گذشته را سپری می کنیم،وحال را به آن پیوند می زنیم.به انتها که می رسیم افسوس یکدگر را می خوریم در حالی که زمان بی وقفه از سر ما می گذرد،وما باز هم در حسرتی برای گذشته و نگاهی به افق دور آینده،حال را باز هم وباز هم ازدست می دهیم.هرچه رفت از عمر یاد آن به نیکی می کنیم/چهره ی امروز در آینه ی فردا خوش است.           دوست دارم امروز را در امروز ببینم/////صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق/نیست فردا گفتن از شرط طریق