عصر ساده و معمولی

دیروز رفتم خیابان جمهوری هدیه ی عید بچه های فامیل را بخرم .چون فکر کردم خیلی گرون میشه بهتره زودتر اینکار را بکنم.از وقتی یادمه برای بچه های زیر ۱۵ سال فامیل اسباب بازی به مناسبت سن و جنسشون می خرم و کلی بچه ها دوست دارند.تازه خودم هم عاشق عروسک هستم.قبل از اینکه خرید را شروع کنم از کنار پاساژ گلشن رد شدم.همون جایی که عطر قهوه اش تا چند متر خیابونو پر می کنه.توی این محل هر بار که می رفتم دلار فروشا و و دیگر ارز ها ایستاده بودند ولی دیروز خبری ازشون نبود.بعد سر راه کافه نادری بود که غیر ممکنه سری نزنم .جاتون خالی رفتم یک قهوه زدم به بدن ، جای مادرم خالی ، همیشه می گفت یک خانم اینجوری حرف نمی زنه ، چشم باشه رفتم یک قهوه نوشیدم و رفتم مغازه ی همیشگی. آقاهه منو می شناسه.عروسکاشو ردیف کرد ، یکیش خیلی جالب بود .اسمش عروسک مریض بود.روشنش که می کردیم صورتش قرمز می شد یعنی سرخک گرفته بعد دستش را بالا می آورد و عطسه می کرد و بعد که آمپول می زد، می خندید و خوب می شد.یکی خانم ترزا بود که خوشگل بود. برای پسر ها ماشین خریدم.جمعاْباید هشت تا می خریدم.بعد از خرید بسته ها را گذاشتم که برم علاالدین ، موبایل تماشا کنم.می خواستم الکی باشم .گاهی بد جوری هوس مبتذل بودن دارم.خودمو ول می کنم روی امواج افکارم و رها ،می رود هر جا که خاطر خواه اوست. 

اونجا پر از مرد بود.همهمه ای بود که نگو.می خریدند و می فروختند.توی پیاده رو ها.زنی دیده نمی شد مگر با خانواده اش.دوری زدم و رفتم تا پایین خیابون ،یک بازار جدید به رقابت با اینجا باز شده ،که خیلی هم شیکه و انواع برند ها را داره.فقط کامپیوتر و گوشی می فروشه.سرکی کشیدم.کاریکاتور استیو جابز را روی شیشه ی مغازه ی اپل گذاشته بودند.جالب بود.سرم گیج رفت چه سرمایه هایی و چه پولدارها ی عجیبی ،ولش کردم بر گشتم و بسته ها را بر داشتم و تاکسی در بست و خونه.   

پ . ن ۱- جوشکاری ساختمان های روبرویی شروع شده اونقدر سر و صداست که دیوونه میشم. 

پ. ن۲ - کاش مثل اونایی بودم که دیروز تو پیاده روهای زیر پل حافظ بودند.می خریدم و می فروختم و می رفتم می خوابیدم و دو باره.کاش خودمو می تونستم یه جایی جا بذارم. 

بعد نوشت: اصلاْ می دونی چیه ، آقاجان من شاکی ام.تمامش هم تقصیر جمعه است. 

دلم تنگ می شودگاهی 

برای حرف های معمولی 

برای حرف های ساده 

برای ؛ چه هوای خوبی ؛ 

؛ دیشب شام چی خوردی؛ 

برای ؛ راستی ماندانا عروسی کرد ، شادی پسر زایید؛ 

و چقدر خسته ام از ؛ چرا ؛ از ؛چه گونه ؛ 

خسته ام از سوال های سخت 

از پاسخ های پیچیده 

از کلمات سنگین ، از فکر های عمیق 

نشانه های با معنا ، بی معنا 

دلم تنگ می شود گاهی ،  برای یک 

؛ دوستت دارم ساده 

دو فنجان قهوه ی داغ 

سه روز تعطیلی در زمستان 

چهار خنده ی بلند 

و پنج انگشت دوست داشتنی 

شعر :مصطفی مستور